1. Ongevraagde opmerkingen krijgen over je lichaam

Om de een of andere reden geeft het feit dat vrouwen zich in het openbaar tonen aan sommige mannen (en vrouwen) de zekerheid dat ze het recht hebben om commentaar te geven op het lichaam van vrouwen en het zelfs aan te raken. Uit een enquête van de non-profitorganisatie Stop Street Harassment blijkt dat 81% van de vrouwen wel eens online is betast, toegeschreeuwd, aangestaard, geïntimideerd, gevolgd of lastiggevallen is. Blijkbaar moeten vrouwen deze acties gewoon opvatten als “complimenten” en niet zien als griezelige opmerkingen over hun lichaam. Het lijkt wel alsof men soms insinueert dat als je een onthullende outfit draagt, je duidelijk om aandacht vraagt – wat dus echt niet zo is.

Helaas kun je niet veel zeggen als iemand je op straat lastig valt zonder je veiligheid in gevaar te brengen. Een goede manier om iemand die je in het openbaar lastigvalt te aan te pakken, is door hem of haar gewoon te negeren. Aan de andere kant, als je ziet dat iemand in het openbaar wordt lastiggevallen en er zijn andere mensen in de buurt, wees dan niet bang om er iets van te zeggen. Als meer mensen dit gedrag aan de kaak stellen, zullen minder mensen ermee wegkomen vrouwen lastig te vallen, of zich er gemakkelijk bij voelen om hen lastig te vallen.

2. Voor dienstmeid aanzien worden op kantoor

Onder druk gezet worden om huishoudelijk werk op kantoor te doen, gevraagd worden om evenementen te organiseren, koffie te halen of te notuleren. Dit zijn allemaal veel voorkomende voorbeelden van de manieren waarop vrouwen vaak worden gedwongen om noodzakelijke, maar weinig opleverende taken op kantoor te doen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat uit een recente studie blijkt dat vrouwen de meeste verantwoordelijkheid dragen voor kantoortaken. Vaak als vrouwen dergelijke taken weigeren, worden ze door hun baas en collega's ongunstig bekeken. Maar als een man nee zegt, krijgt hij geen tegenreactie. Een man die niet helpt is “druk”; een vrouw is “egoïstisch”.

Dus als je merkt dat jij of andere vrouwen altijd kantoorklusjes gedelegeerd krijgen, wees dan niet bang om er iets van te zeggen. Maak een rooster, zodat de taken gelijk over het team verdeeld worden, of bied een van je mannelijke collega's aan om de klus te klaren.

3. “Braaf meisje” genoemd worden

Vrouwen overal bevinden zich vaak in de ongemakkelijke positie dat ze door een klant of hun baas een “braaf meisje” worden genoemd – ondanks het feit dat ze een volwaardige volwassene zijn. Hoewel dit vrij onschuldig is en meestal met goede bedoelingen wordt gezegd, is het behoorlijk neerbuigend om vrouwen op deze manier te kleineren en laat het zien dat ze niet serieus worden genomen als professional.

Als iemand je een “brave meid” noemt, kan je gewoon zeggen dat je het niet leuk vindt dat ze je zo noemen. Als je bang bent dat je door een van deze reacties je baan kwijtraakt (of als je bang bent dat je raar overkomt), probeer dan een manier te vinden om die persoon respectvol te vertellen dat je je ongemakkelijk voelt als je een “brave meid” wordt genoemd.

4. Gewogen worden met 2 maten en gewichten

Overal heersen verschillende verwachtingen over hoe mannen en vrouwen zich horen te gedragen, maar het is vooral frustrerend als ze verschillend worden behandeld als ze hetzelfde gedrag vertonen. Een assertieve vrouw wordt “bitchy” genoemd, terwijl een assertieve man promotie maakt. Een man wordt geprezen om zijn seksuele prestaties, terwijl een vrouw wordt uitgescholden voor “hoer”. Mannen die lange dagen maken zijn “workaholics”, terwijl carrièregerichte vrouwen dan weer “egoïstisch” zijn.

Als je hoort dat iemand met twee maten meet als hij het over een vrouw heeft, wees dan niet bang om het te zeggen. Iemand aanspreken op zijn seksisme is de eerste stap naar een blijvende verandering in de manier waarop we over mannen en vrouwen praten.

5. Gevraagd worden wanneer je gaat trouwen en aan kinderen gaat beginnen

Vanaf hun twintigste wordt vrouwen voortdurend gevraagd wanneer ze een vriendje zullen krijgen, zullen trouwen en/of kinderen zullen krijgen, alsof de waarde van vrouwen alleen ligt in hun huwelijkse staat en hun vermogen om kinderen te krijgen. Helaas is dit wat de meeste mensen in de 21e eeuw nog steeds geloven: dat een leven zonder kinderen een leven is dat niet vervuld is, dat een vrouw die ongehuwd en kinderloos is een vreemde eend is in de bijt.

Als iemand een blik werpt op je ringloze linkerhand en het prima vindt om je te vragen naar je persoonlijke leven en je te vertellen waarom het krijgen van kinderen zo belangrijk is, heb je een paar opties. Als je wilt, kun je ervoor kiezen om naar waarheid te antwoorden, of helemaal niets te zeggen, maar als je ze iets wilt geven om echt over na te denken, raak ze dan met het volgende antwoord: “Ik heb het gewoon te druk met mijn eigen leven”.