Mythe 1: Het maagdenvlies is een barrière en het “breekt”.

Het maagdenvlies is een vliesachtig weefsel dat de vaginale opening niet bedekt maar omgeeft. Zie het meer als een gordijn dan als een muur. Er zit al een kleine opening in – dat is hoe menstruatiebloed en vaginale afscheiding naar buiten komt. Je maagdenvlies “breekt” technisch gezien dus niet, maar het kan wel uitrekken.

Mythe 2: Het maagdenvlies breekt de eerste keer dat je seks hebt.

Het maagdenvlies kan uitrekken of zelfs scheuren bij veel intensieve lichamelijke activiteiten zoals fietsen, zwemmen, paardrijden, en ga zo maar door. Ook het gebruik van tampons en het inbrengen van iets in je vagina (vingers en/of seks speeltjes) het maagdenvlies oprekken. Tegen de tijd dat je voor de eerste keer seks hebt, kan je maagdenvlies al dun genoeg zijn om er helemaal geen last meer van te hebben.

Mythe 3: Je kunt geen tampon of vaginale zetpillen gebruiken als je maagdenvlies “intact” is.

Het maagdenvlies bedekt niet de hele vaginale opening. Dit betekent dat je gewoon kan doorgaan met het gebruik van tampons en vaginale zetpillen. In het zeldzame geval van een abnormaal maagdenvlies (een maagdenvlies dat het grootste deel van of de hele vaginale opening bedekt), kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn.

Mythe 4: Masturbatie breekt het maagdenvlies.

Penetratie (met vingers of een seks speeltje) kan het maagdenvlies oprekken. Maar men kan ook masturberen zonder enige penetratie. Stimulatie van de clitoris is een van de beste manieren voor vrouwen om een orgasme te krijgen. Externe masturbatie zal je maagdenvlies helemaal niet doen oprekken.

Mythe 5: Een gynaecoloog kan tijdens een lichamelijk onderzoek zien of je een maagdenvlies hebt of niet (en of je nog maagd bent).

Net als vagina's is elk maagdenvlies uniek. Sommige zijn kleiner en dunner, andere zijn groter en dikker. Het kan zichtbaar zijn, of juist niet. Het uiterlijk verandert ook met de leeftijd. Er is hier geen harde en snelle regel. Daarom kan een gynaecoloog bij een lichamelijk onderzoek niet zeggen of je nog maagd bent of niet, vanwege de variatie in verschillende maagdenvliezen en ook omdat de afwezigheid van een maagdenvlies geen indicatie is voor seksuele activiteit.

Mythe 6: Elke vrouw wordt geboren met een maagdenvlies.

Niet elke vrouw wordt geboren met een maagdenvlies. Aangezien het geen fysiologische rol speelt, is dit helemaal niet schadelijk.

Mythe 7: Als het maagdenvlies uitrekt/scheurt, doet dat pijn en veroorzaakt het bloedingen.

Het oprekken van een maagdenvlies veroorzaakt niet per se pijn – het kan zelfs gebeuren zonder dat je er iets van merkt. Pijn tijdens het vrijen wordt niet altijd veroorzaakt door het “breken” van het maagdenvlies, het kan ook een combinatie zijn van onervarenheid, angst en een gebrekkige voorbereiding.

Mythe 8: Het maagdenvlies kan terug groeien.

In tegenstelling tot de vaginale opening krijgt een eenmaal uitgerekt maagdenvlies niet zijn oude vorm terug en groeit het ook niet terug.

Mythe 9: Onderzoek van het maagdenvlies kan aangeven of er aanranding heeft plaatsgevonden.

Het maagdenvlies kan wel of niet beschadigd zijn tijdens een verkrachting – en daarom kan een onderzoek ervan seksueel misbruik niet bevestigen. Scheurtjes in het maagdenvlies als gevolg van misbruik kunnen niet worden onderscheiden van natuurlijke veranderingen. Een volledig lichamelijk onderzoek moet worden uitgevoerd om bewijs van een aanranding te verzamelen.