Blauwe Ballen: Bestaan Ze Echt?
Blauwe Ballen: Bestaan Ze Echt?
Als je je afvraagt: “Zijn blauwe ballen echt?”, prijs jezelf dan gelukkig, want dat betekent dat je ze nog nooit hebt gehad. Dit kan ook indirect je vraag beantwoorden.
Om het botweg te zeggen: ja, blauwe ballen zijn een echte en zelfs een vrij pijnlijke (zij het vrij ongewone) aandoening.
Sinds mensenheugenis gebruiken mannen de term “blauwe ballen” als een eufemisme voor algemene seksuele frustratie. Maar als je ooit een pijnlijk gevoel hebt gevoeld daar beneden, of zelfs hebt gemerkt dat je testikels een donkerder tint kregen, dan weet je dat het niet alleen een excuus is om klaar te komen. Blauwe ballen kunnen ook iets zijn dat je fysiek beïnvloedt, en het doet (een beetje) pijn.
Noch blauwe ballen, noch roze bekken (het vrouwelijke equivalent) is gevaarlijk of slecht voor je. De mythe dat blauwe ballen op de een of andere manier gevaarlijk of superpijnlijk is, komt voort uit het idee dat mannen “hun sperma moeten laten vrijkomen”, wat een mythe is die is ontworpen om vrouwen tot seks te dwingen.
Blauwe ballen: de geschiedenis vs nu
Misschien heb je het wel eens gehoord in een film of van een vriend: “Ze gaf me blauwe ballen!” Mannen hebben lang geklaagd over blauwe ballen als een middel om vrouwen tot seks te dwingen. Een man zal doen alsof hij pijn heeft en een beroep doen op de sympathie van een vrouw om te krijgen wat hij wil. Het is manipulatief, verkeerd, en het is zeker een vorm van dwangmatige aanranding om blauwe ballen te gebruiken om iemand onder druk te zetten om een seksuele handeling uit te voeren die hij of zij niet wil doen.
Onthoud dat je altijd een enthousiaste toestemming nodig hebt – d.w.z. een “HELL YES!” – om verder te gaan met een seksuele interactie. Iemand tot een afspraak dwingen door hem of haar te vertellen dat je blauwe ballen hebt, alsof het een gevaarlijke medische aandoening is? Nope. Dat gaat niet (meer) werken.
Dus, bestaan blauwe ballen nu echt of niet?
Laten we één ding meteen duidelijk maken: Hoewel “blauwe ballen” een relatief veel voorkomend verschijnsel zijn, zal die vluchtige pijn in de teelballen geen langdurige schade aanrichten. Als je seks hebt en je orgasme wordt onderbroken, voel je je misschien een paar minuten (of zelfs uren) niet lekker, maar daar houdt het wel zo'n beetje mee op.
Aanvankelijk was er niet veel onderzoek beschikbaar over blauwe ballen. We hebben een eerste verslag gevonden in het tijdschrift Pediatrics uit 2000, waarin een 14-jarige jongen werd beschreven die op de eerste hulp belandde met hevige pijn in zijn scrotum nadat hij “gerotzooid” had met zijn vriendin zonder te ejaculeren. Maar de wetenschappers gaven toe dat ze niet helemaal zeker wisten wat de oorzaak van de pijn was. Dat komt omdat, na het doornemen van de beschikbare literatuur in de spoedeisende geneeskunde en medische bibliotheken, de wetenschappers geen enkele vermelding of officiële medische term voor “blauwe ballen” konden vinden.
Vandaag de dag hebben we gelukkig wel een officiële medische term voor deze onaangename ervaring: epididymale hypertensie.
Wat zijn de oorzaken van blauwe ballen?
Oké, we hebben vastgesteld dat blauwe ballen echt bestaan, maar we zijn er niet in geslaagd om de betekenis ervan op een dieper niveau duidelijk te maken. Met andere woorden, waarom worden je ballen pijnlijk en krijgen ze af en toe een blauwe tint als je niet tot een hoogtepunt komt?
Hier is de basis. Wanneer een man opgewonden raakt, zetten de bloedvaten in zijn penis en testikels uit, waardoor de bloedstroom toeneemt. Wanneer de bloedstroom een bepaald punt bereikt, zet de penis zelf uit en wordt hij stijf om een erectie te vormen. Tegelijkertijd worden de testikels ook groter en zwaarder.
Nadat een man een orgasme heeft beleefd, trekt het extra bloed zich terug, waardoor de penis en de testikels weer krimpen tot hun standaardgrootte. Als een man echter naar een orgasme toegroeit, maar niet ejaculeert, kan het extra bloed in de geslachtsorganen te lang blijven zitten. Door de langdurige toename van zowel bloed als bloeddruk kunnen de testikels pijn gaan doen en zelfs een beetje blauw worden.
Mannen die gemakkelijk opgewonden raken, hebben meer kans op blauwe ballen in hun leven, net als mannen die consequent proberen hun orgasme uit te stellen tijdens seks of masturbatie.
Overigens zijn blauwe ballen niet alleen iets voor mannen. Het blijkt dat er ook zoiets bestaat als een “blauwe vagina”, waarbij vrouwen tijdens seksuele opwinding een soortgelijke opeenhoping van bloed in hun clitoris en vulva ervaren, wat kan leiden tot pijn of ongemak als het niet op de juiste manier wordt verlicht. Laat haar dus niet in de steek, jongens.
Hoe de pijn van blauwe ballen verlichten?
Uitzoeken hoe je van blauwe ballen afkomt lijkt misschien een no-brainer, omdat je ofwel kunt masturberen of seks kunt blijven hebben met een toestemmende partner totdat je geëjaculeerd hebt. Maar wat als je spontaan opgewonden raakt en je orgasme nadert in een openbare gelegenheid? Dat is natuurlijk niet bepaald de beste plek is om te ejaculeren. De volgende remedies kunnen daarom helpen om je seksuele opwinding wat in te dimmen:
- Vrij verkrijgbare pijnstillers zoals Tylenol (acetaminophen) kunnen helpen de pijn te verlichten. Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) kunnen ook helpen om ontsteking en zwelling van de bijbal te verminderen.
- Lichaamsbeweging, vooral krachttraining, wordt door sommigen aanbevolen. Het idee is dat lichaamsbeweging het bloed afleidt naar de belangrijkste spiergroepen in plaats van naar de genitaliën.
- Koude douches worden al generaties lang aanbevolen om seksuele opwinding te temperen. De kou kan ook de zwelling verminderen, net als bij verwondingen. Een koud kompres op de testikels is misschien een praktischer aanpak.
Conclusie
Blauwe ballen is een fenomeen waar sommige mannen zeker last van hebben, maar waarvoor geen richtlijnen bestaan over hoe de juiste diagnose te stellen, te behandelen, of de aandoening te voorkomen.
Er is niet veel tijd besteed aan onderzoek, deels omdat het een relatief goedaardige aandoening is die bijna altijd vanzelf overgaat.
Als de aandoening echter terugkerend of chronisch is, neem dan contact op met je arts, omdat dit een teken kan zijn van een ander, mogelijk ernstiger probleem.
Over de auteur
Add comment